Škola plus iz Bele Crkve uz podršku Ministarstva
kulture i informisanja Republike Srbije i Balkanološkog instituta Srpske
akademije nauka i umetnosti, realizuje projekat
“Etnodijalektološka istraživanja
i promocija kulture Čeha na
prostoru Srbije“.
Generalni cilj ovog projekta je
istraživanje mehanizama (edogenih i egzogenih faktora) zahvaljujući kojima je mala
češka populacija u uslovima gotovo dve stotine godina duge dislociranosti od matice zemlje, ipak
zadržala svoj češki kulturni identitet.
Pojedinačni ciljevi projekta usmereni
su na podizanje svesti mladih o značaju
očuvanja nematerijalne kulturne baštine te podsticanje raznolikosti kulturnog izraza.
Sprovedena su istraživanja sa tematikom
kako Česi u Srbiji obezbedjuju osećaj kontinuiteta sa prethodnim generacijama i
koji su faktori bitni za njihov kulturni
identitet.
Pojam nematerijalne kulturne baštine
obuhvata: prakse, predstave, izraze, znanja, veštine, kao i instrumente, predmete, rukotvorine te
kulturne prostore koji su povezani s tim, koje zajednice, grupe ljudi, prihvataju
kao deo svoje kulturne baštine.
Nematerijalnu kulturnu baštinu, koja se prenosi sa generacije na generaciju, zajednice i grupe ljudi stalno iznova stvaraju kao reakciju na svoje okruženje, svoje uzajamno delovanje s prirodom i svoju istoriju i ljudsku kreativnost. Ona im pruža osjećaj identiteta i kontinuiteta te tako podstiče na poštovanje kulturne raznolikosti. Nematerijalna kulturna dobra deo su duhovnog stvaralaštva koje se najčešće prenosi predanjem. Značaj njihove zaštite i očuvanja, izuzetno je važan uzimajući u obzir medjuzavisnost nematerijalnog kulturnog nasledja sa materijalnom i prirodnom baštinom, ali i opasnost od njegovog nestajanja i uništenja.
Nematerijalnu kulturnu baštinu, koja se prenosi sa generacije na generaciju, zajednice i grupe ljudi stalno iznova stvaraju kao reakciju na svoje okruženje, svoje uzajamno delovanje s prirodom i svoju istoriju i ljudsku kreativnost. Ona im pruža osjećaj identiteta i kontinuiteta te tako podstiče na poštovanje kulturne raznolikosti. Nematerijalna kulturna dobra deo su duhovnog stvaralaštva koje se najčešće prenosi predanjem. Značaj njihove zaštite i očuvanja, izuzetno je važan uzimajući u obzir medjuzavisnost nematerijalnog kulturnog nasledja sa materijalnom i prirodnom baštinom, ali i opasnost od njegovog nestajanja i uništenja.